Düz mantık baktığımızda hiçbir anlam yüklemeden hayat; doğmak, büyümek, yaşamak ve ölmekti.. Aslında her birimizin hayatlarındaki fark doğmak ve ölmek arasında yaşananlara nasıl anlam yüklediğimiz. Neleri görmezden geldik, neleri farketttik ve dönüştürdük aslolan bu.. An’da kalabildik mi? Yoksa hep bir koşturma içinde miydik? Yarının ne olacağını düşünmeden edemedik ve hep yarını kovaladık değil mi? Ara sıra geçmişe gidip geldik. “Keşke bunu burada söylemeseydim”, “buraya gitmeseydim şu olay başıma gelmezdi”, “keşke bunu daha önce düşünebilseydim” gibi gibi bi ton keşkelerle dolu hayatımız değil mi?

“An’da kalmak, şimdi tüm mesele bu muydu? Ne olacaktı herşey güllük gülistanlık mı olacaktı sanki ?” diyen iç sesinizi duyar gibiyim..Evet aslında işinizi bir bakıma kolaylaştırıp hayattan daha çok zevk almayı getiren bir olgu bu. Telaş ve kaygıyı minimum da tutan, An’ın içindeki güzellikleri keşfetmeye yarayan kendini keşif de diyebiliriz buna. Dilerseniz basit birkaç küçük an güzelliklerinden bahsedebilirim. Mesela yolda yürürken her bir adımınızı atarken hissettikleriniz, ayaklarınızın altındaki yaprakları farkederek yürümek, yürüyebilme hissiyatını farkedebilmek, içinize çektiğiniz her bir nefesin ciğerlerinize nasıl dolduğunu ve tekrar ağzınızdan çıkan havanın içinizde yarattığı rahatlamayı farketmek.. An’ı hissetmek her günü son günmüş gibi yaşamaktır. Hayat An’lardan ibarettir. Dün de yaşanan bir andı, gelecek de yaşanacak bir an. Oysa ki değerli olan sadece şu an.. Peki o zaman An’da kalmak bana ne fayda sağlayacak derseniz biraz da bunlardan bahsedeyim: Şikayetten şükür enerjisine geçersiniz. Şükrettikçe bir çok güzellikler önünüze serilmeye başlar. Bardağın dolu tarafını görürsünüz. Sizi aşağı çeken ne kadar durum , davranış ve kişi varsa bunlarla vakit harcamayı bırakmak istersiniz. Birini dinlerken pasif çekinik dinlemek ve karşı atağa geçmek için kelimeleri düşünmek yerine sadece tüm gerçekliğinizle onu dinlemeye başlarsınız. Bir şeyler yapmak veya yeni kararlar almak için daha çabuk harekete geçersiniz. Bu sayede de hayattan daha çok keyif alırsınız. Endişelenmeyi bırakarak daha çok üretken olursunuz. Olumsuz üzerine kafa yormak ve kaygılanmak yerine olanı olduğu gibi kabul edip “ tamam bu oldu ancak şimdi ne yapabilirim, ya da bunun bir daha olmaması adına nasıl bir iyileştirme yapabilirim” diyerek çözüm odaklı olmaya başlarsınız.

Öyleyse şimdi iyi düşünün ve karar verin. An’da olmayı seçerek daha farkındalıklı ve keyifli bir hayat mı yoksa geçmiş ve gelecek arasında mekik dokuyarak geçen bir ömür mü?