Her yeni gün, yeni bir acıyı, yeni bir felaketi beraberinde getiriyor. Depremler, yangınlar, kadın ve çocuk cinayetleri, çocuk istismarı vakaları, ekonomik sıkıntılar ve adaletin geciktiği anlar… Liste uzayıp gidiyor. Ülke olarak her sabah uyanırken, hangi kötü haberle karşılaşacağımızın endişesi ile yaşıyoruz. İçimizi kemiren, ruhumuzu ağırlaştıran, her geçen gün hepimizi daha fazla üzen bir yaşam düzeni ile karşı karşıyayız. Bir sabah, gözümüzü yıkılmış şehirlerle açıyoruz. Bir başka gün, bir kadının daha hunharca öldürüldüğünü duyuyoruz. Bir gece yarısı yangınlara uyanıyoruz. Sonrasında, çocukların hayallerinin karardığını, gençlerin umutsuzluk içinde kıvrandığını izliyoruz. Tüm bunlar bir ülkenin yükü olduğu kadar, bireyler olarak da omuzlarımızda, yüreklerimizde büyük çok büyük bir ağırlık oluşturuyor.

Toplumsal olarak yaşadığımız bu zor dönemler, merhametini, vicdanını ve tüm insani değerlerini kaybetmemiş olan herkesin ruhunda derin izler bırakıyor. Öfkeliyiz, üzgünüz, yorgunuz. Adaletin geciktiği, suçun cezasız kaldığı her olayda biraz daha, biraz daha üzülüyoruz. Ancak her ne kadar üzgün de, yorgun da olsak, bu ülkenin güzel günlerini görmek isteyen milyonlarca insanız. İşte tam da bu yüzden,  insani değerlerimize sahip çıkarak birbirimize kenetlenmek zorundayız. Ben artık haberleri takip etmiyorum diyerek görmezden, duymazdan gelmek kötülüğün kazanmasına izin vermektir. Dayanışmak, yan yana durmak zorundayız. Yaşanan tüm acı olaylara inat, iyiliği büyütmeli, adaleti savunmalı, yaşanabilir bir ülke için toplumsal dayanışma ile devam etmeliyiz. Çünkü bu ülke bizim, bu topraklar bizim, bu gelecek bizim. Ne kadar karanlık olursa olsun, ışığı yakmaya, aydınlık güzel günleri hep birlikte inşaa etmeye devam etmeliyiz. Bu zor zamanlarda birbirimize daha fazla kenetlenmeli, umudumuzu diri tutmalıyız. Birbirimize destek oldukça, karanlıkları aydınlatacak o güçlü ışığı birlikte yakabiliriz. Şimdi, hep birlikte daha aydınlık bir gelecek için kenetlenme zamanı. Çünkü bu güzelim ülke, bu güzelim Türkiye, hepimizin.

Sevgili Edip Akbayram ‘a da geçmiş olsun dileklerimi ileterek kendisinin bu güzel yorumları ile noktayı koyalım. Çocuklar inanın inanın çocuklar, güzel günler göreceğiz güneşli günler, motorları maviliklere süreceğiz.